ارزیابی کارآیی زمان و میزان مصرف علف کش متری بوزین بر جمعیت علف های هرز و عملکرد دانه ذرت سینگل کراس ۷۰۴

این آزمایش به منظور ارزیابی کاربرد مصرف علفکش متری بوزین روی جمعیت علف های هرز و عملکرد ذرت دانه ای در سال های 1386 و 1387 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 13 تیمار در سه تکرار در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مصرف علف کش های متری بوزین به میزان 35/0 و 52/0 کیلوگرم ماده مؤثر در هکتار به صورت پیش کاشت، پیش رویشی و پس رویشی در مرحله 4-3 برگی ذرت و علف های هرز، مخلوط آترازین + متری بوزین به میزان (60/0 + 175/0) کیلوگرم ماده مؤثر در هکتار به صورت پیش کاشت، پیش رویشی و پس رویشی، نیکوسولفورون به میزان 08/0 کیلوگرم ماده مؤثر در هکتار در مرحله 6-3 برگی ذرت، مخلوط آترازین + آلاکلر به میزان (9/1 + 2/1) کیلوگرم ماده مؤثر در هکتار به صورت پیش رویشی به عنوان تیمار استاندارد و شاهدهای با و بدون علف هرز بودند. نتایج نشان داد که در مقایسه با شاهد با علف هرز، متری بوزین به میزان 35/0 کیلوگرم ماده مؤثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی به ترتیب با 79 و 75 درصد کنترل، بیشترین تأثیر را در کاهش مجموع تعداد علف های هرز داشتند. کاربرد آترازین + آلاکلر، متری بوزین به میزان 35/0 کیلوگرم ماده مؤثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و نیکوسولفورون به ترتیب با 89، 87، 86 و 85 درصد کنترل، بیشترین تأثیر را در کاهش مجموع وزن خشک علف های هرز داشتند. در مقایسه با شاهد با علف هرز، متری بوزین به میزان 52/0 و 35/0 کیلوگرم ماده مؤثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و آترازین + آلاکلر به ترتیب با 50، 44، 44 و 37 درصد افزایش، مؤثرترین تیمارها در افزایش عملکرد دانه ذرت بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، برای کنترل علف های هرز و افزایش عملکرد دانه ذرت کاربرد هر یک از علف کش های متری بوزین به میزان 52/0 و 35/0 کیلوگرم ماده مؤثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و آترازین + آلاکلر به میزان های فوق الذکر توصیه می شود.